ลาวดวงเดือน

 

โอ้ละหนอดวงเดือนเอย พี่มาเว้ารักเจ้าสาวคำดวง

โอ้ดึกแล้วหนอพี่ขอลาล่วง อกพี่เป็นห่วงรักเจ้าดวงเดือนเอย

ขอลาแล้วเจ้าแก้วโกสุม พี่นี้รักเจ้าหนอขวัญตาเรียม

จะหาไหนมาเทียมโอ้เจ้าดวงเดือนเอย จะหาไหนมาเทียมโอ้เจ้าดวงเดือนเอย (ซ้ำ)

หอมกลิ่นเกสร เกสรดอกไม้ หอมกลิ่นคล้ายคล้ายเจ้าสูของเรียมเอย (ซ้ำ)

หอมกลิ่นกรุ่นครันหอมนั้นยังบ่เลย เนื้อหอมทรามเชยเอยเราละเหนอ

โอ้ละหนอนวลตาเอย พี่นี้รักแสนรักดังดวงใจ

โอ้เป็นกรรมต้องจำจากไป อกพี่อาลัยเจ้าดวงเดือนเอย

เห็นเดือนแรมเริศร้างเวหา เฝ้าแต่เบิ่งดูฟ้า(ละหนอ)เห็นมืดมน

พี่ทนทุกข์ทุกข์ทนโอ้เจ้าดวงเดือนเอย พี่ทนทุกข์ทุกข์ทนโอ้เจ้าดวงเดือนเอย

เสียงไก่ขันขานเสียงหวานเจื้อยแจ้ว หวานสุดแล้วหวานแจ้วเจื้อยเอย (ซ้ำ)

ถึงจะหวานเสนาะหวานเพราะกระไรเลย บ่แม้นทรามเชยเราละเหนอ (ซ้ำ)

---

           ได้อ่านเนื้อเพลงข้างบนใคร ๆ ก็คงรู้ว่าคือ เพลงลาวดวงเดือน หรือลาวดำเนินเกวียนในชื่อเดิม แต่น้อยคนนักที่จะรู้ซึ้งถึงเรื่องราวเกี่ยวกับเพลง เพลงลาวดวงเดือนนี้แต่งโดย พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหมื่นพิไชยมหินทโรดมหรือ เจ้าชายเพ็ญพัฒนพงศ์ผู้เป็นต้นตระกูล "เพ็ญพัฒน์" โอรสใน พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ร.5 (ขอใช้ภาษาพื้น ๆ แล้วกัน พวกราชาศัพท์ข้าน้อยล่ะไม่ถนัดจริง ๆ) แต่งให้กับเจ้าหญิงชมชื่น ลูกสาวของเจ้าราชสัมพันธวงศ์ เจ้าเมืองเชียงใหม่

           เรื่องมันมีอยู่ว่า เจ้าชายเพ็ญพัฒนพงศ์ได้มาเยือนเชียงใหม่และได้สมัครรักใครกับเจ้าหญิง ณ เมืองเหนือ จนถึงกับมีการสู่ขอโดยมณฑลพายัพข้าหลวงใหญ่เป็นเฒ่าแก่ให้ แต่เพราะได้รับการคัดค้านทั้งจากขุนนางและองค์พระเจ้าอยู่หัวเอง เลยทำให้รักไม่สมหวัง คงเพราะมีประเด็นทางการเมืองด้วย อันนี้ต้องค่อย ๆ ศึกษา อย่างไรเจ้าชายพัฒนพงศ์ก็ได้แต่งเพลงนี้ขึ้นเพื่อระลึกถึงเจ้าหญิงชมชื่น

           เชียงใหม่นี้ช่างมีมนต์ขลังจริง ๆ พูดถึงเรื่องนี้ก็พานนึกถึงอีกหลาย ๆ เพลง หลาย ๆ เรื่องที่ผู้ได้มาเยือนเชียงใหม่แล้วเป็นอันต้องมีนาทีต้องมนต์บ้างล่ะนะ ที่แน่ๆ ฉันคงจะต้องมนต์ของเพลงลาวดวงเดือนไปเสียแล้ว ด้วยเหตุผลง่าย ๆ ว่า "กินใจ" 

          

ถึงแม้จะเพรียบพร้อมแต่ก็ยังมีความไม่เพรียบพร้อมในนั้น ถึงแม้จะเป็นถึงเจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดินแต่ความรักก็มิอาจสมหวัง

 

 

 

สายชล

 

.. เพลงสายชล :: จันทนีย์ อูนากูล ..

เหม่อมองดูสาย น้ำ วน
เหม่อมองสายชล ที่ไหล ริน
เหม่อมองดูนก ผก ผิน บินลับ ไป
ยาม เหงา เราถอนใจ บิน ไป ไม่กลับ มา

 

เปล่าเปลี่ยวจริงหนอ หัว ใจ
อยากจะรักใคร เศร้าใจทุกครา
หมดแรงกำลัง อ่อน ล้า และหลง ทาง
เจ็บ นั้น ยังเจ็บไม่จาง อ้าง ว้าง ดังสาย ชล

 

แม้ใจจะเจ็บ เก็บมาคิดคิด
อดีต ช่างงามล้ำล้น
มิเคยลืม ภาพเราสองคน
มิเคยลืม ยังหลอกลวงตน มิเคยลืม….

 

ว่าเคยรักเธอ สาย ชล
หลั่งรินไหลวน มาพานพบเจอ
เหตุการณ์ผ่านไป ยัง เพ้อ พะวงทุกวัน
อก เอ๋ย ขมขื่นตื้นตัน จาก กัน หรือฝัน ไป

 

มิเคยลืม
ว่าเคยรักเธอ สาย ชล
หลั่งรินไหลวน มาพานพบเจอ
เหตุการณ์ผ่านไป ยัง เพ้อ พะวงทุกวัน
อก เอ๋ย ขมขื่นตื้นตัน จาก กัน หรือฝัน ไป..

————————————————————–

NOTE :

 

           ..   หลังจากที่ได้ยินเพลงนี้ล่องลอยมาตามสายลมก็ทำให้ใครบางคนมันสืบเสาะหาชื่อเพลงและคำร้อง.. รวมทั้ง original version นั้นเป็นของใคร.. เป็นเพลงที่น่าประทับใจมาก ไม่รู้ทำไมชอบทำตัวเป็นคนเก่าๆแก่ๆ ไปได้ (อาจจะเก่าจะแก่ไปแล้วล่ะนะ)…

           .. "แกร้องเพลงนี้มาสามวันแล้วยังไม่จบอีกเหรอ?" พ่อปลาดุกบ่นขณะที่ฉันกำลังร้องเพลงงุ๋งหงิงๆ อยู่ข้างหลัง.. จะไม่ให้บ่นได้ยังไง ก็ฉันร้องได้แค่ประโยคสองประโยคแล้วก็ดำน้ำไปโผล่อีกประโยคแล้วเงียบไปเฉยๆ สักพักก็ร้องใหม่.. เริ่มใหม่.. "แกไปหาเนื้อร้องมาเลยไปแล้วร้องให้ได้นะ".. เจ้าดุกยังไม่วายมาแขวะกัน.. และนั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นของฉันล่ะ search หาใน google อยู่สองวัน .. ได้มาแค่เนื้อร้องกับทำนอง.. เสียงคนร้องไม่มี เพลงมันเก่าเกิน (เอาเสียงฉันไปก่อนแล้วกัน อิอิ)..

 

          .. คิดว่าเพลงนี้คงเป็นอีก โปรเจคเล็กๆ ของฉันล่ะ ฮ่า ฮ่า  ..