เรื่องหมา ๆ (หมาหมู่)

 

                ตั้งแต่เกิดแล้ว ฉันคงเป็นพวกไม่ชอบหมาเอาเสียล่ะ .. เรียกได้ว่าคู่อริกันได้เลย. จนแก่ป่านนี้แล้ว หมาก็เป็นเรื่องไม่น่าพิสมัยสำหรับฉันอยู่ดี ถ้าหากไม่มีเพื่อนรักหมาเป็นชีวิตจิตใจ มาช่วยเยียวยาอาการเกลียด หมาของฉัน. . แต่ก็ไม่ใช่ว่าฉันจะคลั่งไคล้มันเสียทุกตัวนะ .. อย่างตัวที่บ้านของเพื่อนสนิทฉัน เป็นหมาพันธุ์ทาง. ฉันเองก็ไม่ใช่พวกรสนิยมสูงชอบหมามียี่ห้อหรอก แต่เพราะไปบ้านเพื่อนคนนั้นทีไรเจ้าตัวดีก็ออกมาทักทายตามประสาหมาๆ ด้วยการงับเบาๆ ที่ชายเสื้อ แต่ก็เล่นเอาคนถูกงับขวัญกระเจิงทุกครั้งไป.. ยังไม่พอนะ เจ้าหมานั่นยังยินดีที่จะไปส่งฉันถึงปากซอยเมื่อคุยธุระปะปังกับเพื่อนเสร็จแล้ว ไปส่งดี มันก็ดีไปแต่เจ้าตัวเล่นเห่าดักหน้าดักหลังฉันนี่สิ.. จากขวัญที่กระเจิงไปแล้วมันยิ่งกระเจิงไปไกลต้องเรียกหาขวัญเสียยกใหญ่.. สรุปว่าเรื่องหมานั้นฉันทั้งชอบทั้งกลัวเลยทีเดียว ..

 

              ถ้าจะให้พูดเรื่องหมาและมุมมองเรื่องหมาเห็นทีจะเล่าไม่จบไม่สิ้นกันภายในวันสองวันนี้ เอาเป็นว่าผู้เขียนมีอารมณ์คันไม้คันมือมาเมื่อไรก็คงได้อ่านกันเมื่อนั้น. .สำหรับครั้งนี้ คงเป็นเรื่องหมาๆ ที่เรียกว่าหมาหมู่ ..

 

              หมาหมู่ในที่นี้ไม่ใช่พวกชนคนอันธพาลอย่างที่ใครๆ เขามักพูดติดปากเมื่อ เห็น หรือโดนคนหลายคนรุมกระทำการกระทืบ หรือทำร้ายร่างกายคนหมู่น้อยด้วยอาการต่างๆ นานา แต่หากเป็นพวกผู้มีเล็บงามทั้งหลายเดินตามกันเป็นโขยงเที่ยวเกะกะระรานทางโน้นทางนี้ วันนี้ฉันได้เจอหมาหมู่ที่น่ารัก แถวๆ อาคารกิจกรรมนักศึกษามหาวิทยาลัยเชียงใหม่ หรือที่เรียกกันจนติดปากของคนเมืองเชียงใหม่ว่า อมช. ฉันเห็นวิ่งผ่านหน้าผ่านตากันขวักไขว่ นับ ยี่สิบตัว ครั้นจะไม่มองก็อดสงสัยไม่ได้ว่าพวกมันไปไหนกัน? ถ้าจะเดาเอาว่ามันไปประท้วงผู้ประกอบการอาหารใน อมช. ที่ไม่ยอมให้ข้าวให้น้ำมันกินก็ไม่ใช่ หมาหลายตัวได้รับความเอื้ออาทรจากผู้ใจบุญยิบ ยื่น โยน ขว้าง ข้าว กระดูก ตับ ไต ไส้ พุง ฯลฯ มาให้ก็มีออกเยอะแยะ แถมเจ้าพวกนั้นยังอุดมสมบูรณ์ยิ่งกว่าหมาที่บ้านฉันที่ถูกเลี้ยงตามมีตามเกิดเสียอีก.. พวกมันเที่ยวเดินไปมาขวักไขว่ บางตัวฉี่รดต้นไม้ บ่งถึงนั่นเป็นพื้นที่ของตน ตัวอื่นอย่ามาแหยมนะ  ไอ่ตัวไหนที่ไม่กลัวก็ไปฉี่รดทับมันไปเลย มีให้แยกเขี้ยวใส่กันเล็กน้อย. บางตัวดีหน่อยเคารพในผู้มีพละกำลังมากกว่า แต่ก็อยากจะอวดอ้างว่าตนเจ๋งบ้าง "ฉี่มันอีกมุมใกล้ๆ ก็ได้ฟะ" มันคงนึกในใจอย่างนั้น พลางปฏิบัติแต่ก็กลัวๆ กล้าๆ ฉี่เสร็จรีบเดินดุ่ยๆ ไม่รอเขาแยกเคี้ยวใส่หรอก บางตัวแน่สุดอึมันแถวนั้นซะเลย. แหมพวกหมาหมู่นี้มันน่านักสร้างความเดือดร้อนให้พี่พนักงานทำความสะอาดแถวนั้น ต้องมาเก็บกวาดเศษซากหมาหมู่อีก คนเห็นล่ะเหนื่อยใจแทน นี่ถ้าอึเรี่ยราดมันทุกตัว ยี่สิบตัวพี่ก็เก็บกวาดมันยี่สิบกองเลยล่ะมั้ง? วันๆ พี่จะเอาเวลาที่ไหนไปกวาดที่อื่นบ้างเนี้ยะ? สร้างความเดือดร้อนให้พี่คนงานเสร็จก็มาสร้างวีรกรรมให้หมู่บันดานักศึกษาจดจำบ้าง..

 

        วีรกรรมพวกหมาหมู่นั้นจะเป็นอย่างไร ผู้เขียนขออนุญาตส่งเหยี่ยวข่าว (มันเองนั่นแหละ )บินไปโฉบเอามาเล่าต่อในครั้งหน้าก็แล้วกัน .. วันนี้มีเพียงเท่านี้ สวัสดี ..

 

---

+ + รวม + +

ตอน 1

ตอน 2